2023-12-13

Herinneringen aan Boet van Dulmen

In 1970 zijn wij in café het Centrum gekomen. Den Boet was een vaste klant met zijn vele vrienden en op een vrijdag werd er gesproken over de motor race,die dat weekend hier zou plaatsvinden. (mei 1971) Boet had een motor en vol bravoure, dat hij wel mee zou willen doen. Mijn echtgenoot, toen, bood aan om zijn inschrijfgeld te betalen. Enfin zaterdagmorgenvroeg kwam hij onze slaapkamer binnen en riep “Kuijpers kom er eens uit, we gaan me inschrijven” en zo gebeurde. Hij mocht trainen en kwam als snelste uit de bus. De organisatie was van mening dat Boet onverantwoord had gereden en hij moest achteraan starten. Tijdens de race kwam Boet rap naar voren en na een paar ronden lag hij op kop om vervolgens met een kapotte motor uit te vallen. De volgende race in Tegelen bleef zijn fiets wel heel en zo werd Boet in zijn tweede motorrace gelijk eerste.

Boet zorgde voor veel omzet in ons cafe want na elke race kwamen Boet en zijn supporters bij ons in het cafe en werd er dik feest gevierd. Zijn supporters volgden Boet in de beginjaren door heel Nederland en ze kwamen vaak binnen zonder te betalen. In een lange rij kwamen ze bij de kaartverkoop en zeiden dan dat de achterste persoon zou betalen en zonder te blikken of te blozen liep iedereen door. De meeste van deze supporters waren net als Boet echte lolbroeken en menigeen te glad af.

Groetjes, Mieke van den Oord. Ammerzoden

In 1979 was ik traditiegetrouw op donderdag met de motor naar Assen gegaan om de trainingen voor de TT bij te wonen. De zaterdag van de TT sloten we ook altijd de zaak om met een vast clubje naar Assen te gaan en meestal een plaatsje te zoeken bij het Meeuwenmeer. Ik zat ruim op tijd vóór de eerste training op de GT-tribune. Willem Ramkema, acquisiteur van het Weekblad "Motor" kwam naast mij zitten met de mededeling "nou heb ik iets voor jou waardoor je de naam Vos-Oss nog nadrukkelijker op de kaart kunt zetten". Wij hadden al aardig naam gemaakt door o.a. de 24-uurs race van Oss 2 x te winnen. En mensen kwamen al van heinde en verre naar ons om hun motor te laten afstellen. En wat is dat dan voor een voorstel Willem? Nou das simpel, want Boet van Dulmen zit zonder geld. Hij heeft dringend nieuwe carters nodig voor zijn RG500, maar die liggen op Schiphol en die worden zonder betaling niet vrijgegeven. Ja das leuk Willem, maar ik denk dat zoiets toch net ff te hoog boven mijn budget zit. Afijn na wat over en weer gepraat bleek Boet geholpen te zijn met een bedrag van 10.000 gulden. Voor mij in die tijd wel echt een serieus bedrag maar ik zag er de potentie van in. Ik kende Boet al uit de N.M.B. tijd en had enorme bewondering voor zijn prestaties. Ook al natuurlijk omdat aartsrivaal Hartog in de vorm van Riemersma een hele goede sponsor had. Willem troonde me mee naar het rennerskwartier en ik maakte met Boet en Jan Muis in no time de deal rond. Er werd meteen geregeld dat de motor van Vos-Oss reclame werd voorzien en 's avonds zou Boet op TV worden geïnterviewd. Ik had onder mijn leren overall een zwart T-shirt aan met het gele logo (motorrijdertje) met VOS-OSS daarop en Boet en ik ruilden de t-shirts uit en de hele deal werd beklonken. 's Avonds terug in Oss zaten we natuurlijk vol spanning voor de buis en het werd een mooie reportage met één kleine teleurstelling die wel een beetje bij Boet past maar hem als mens ook zo kenmerkend heeft gemaakt. Hij had namelijk tijdens die tv-uitzending wel dat Vos-Oss T-shirt aan, maar had er een jack overheen getrokken met rits open. Op TV was dus alleen één S en één O te lezen. Wat we wel erg jammer vonden. Maar dat is in alle opzichten later dubbel en dwars goed gekomen, want al de volgende dag kopte de Telegraaf "Peter Vos helpt Boet van Dulmen uit de nood". In diezelfde TT werd Boet 4e en reed verder een dijk van een seizoen, met als kers op de taart, de overwinning in Finland. Dit gevolgd door een groot feest in Ammerzoden waar ik ook bij was. Jammer was het dat na de TT de GP in Francorchamps niet doorging, omdat het asfalt niet ok was met als gevolg een rijdersstaking. Naar Zweden en Finland zijn we toen ook nog geweest, met het vliegtuig met de Wil Hartog expres. Reizen die door Hartog Sr. werden georganiseerd. Vos-Oss liet ook sjaals, jacks, posters, stickers en T-shirts met Boet opdruk maken die ook verkocht werden bij ons in de zaak en waarbij Boet ook aanwezig was. En populair als hij was werd die handel goed verkocht. Op de avond van zo'n fandag is Boet ook nog gezellig met ons team wezen eten en hij kwam nog wel eens even zomaar langs. Daarvan hebben we nog een foto van Boet op een Honda CBX die hij ook even ging uitproberen. Het hele jaar heeft hij zich perfect aan zijn afspraken gehouden en zelfs op de 750 de Vos-Oss stickers aangebracht. Later, toen Boet al gestopt was, kwam ik hem nog regelmatig tegen op de trainingsdagen van de TT en altijd bleef hij vriendelijk en gezellig en je kon merken aan alles dat hij de deal altijd heeft gewaardeerd.

M.vr.gr. Peter Vos

Elk jaar in Zeeland (DORP) organiseerden we een home train driedaagse. Zo'n 22 teams uit het dorp schreven in, en het was altijd drie dagen volle bak. De opbrengst was altijd voor een goed doel en dit jaar (1982) was het voor de Zeelandse gehandicapten. Ik was in die tijd werkzaam voor de supportersclub MC Den Boet en liet stickers, T shirtjes, vaantjes en allerlei andere artikelen maken, zodoende kwam ik wel eens bij Den Boet. De organisator van de home train driedaagse vroeg mij of ik er niet voor kon zorgen of Den Boet in de prominentenrace mee wilde doen. Ik gebeld met Den Boet , en dat wilde hij wel doen. En wat is de onkostenvergoeding, vroeg ik nog. Nou zei Boet : Doe maar een potje bier. Zo kwam Boet naar Zeeland met zijn maat, we hadden al een motor klaar staan waarmee hij nar binnen zou rijden. Nu was het bijna sinterklaas. Met Sint achterop reed Boet , met een lichte wheelie waardoor Sint er bijna achterover afviel, naar binnen. Je kent zo een avond wel , shirtje aan voor 25 gulden van dit bedrijf , 30 euro voor een petje van het cafe, enz. Samen met de pastoor, de Burgemeester, en ondergetekende reden we uiteindelijk onze wedstrijd. Wie er won ? Ik weet het niet, de propvolle zaal had genoten. Boet ondervond dit allemaal gelaten en enigzins nerveus zoals hij was. Die avond bracht 4700 gulden op voor de Zeelandse gehandicapten, en Boet deed dit gewoon voor een potje bier. Zo was Boet, en gewoon mens met een hart van goud.

Gr. Bert Cuppen

Alweer lang geleden woonde ik als 14-jarige jongen in de buurt van motorzaak Heuvel & Welvaarts oftewel Cyclorama in Den Bosch.  Ik reed toen op een crossbrommer eerst Batavus daarna Flandria 50cc met vriendjes op allerlei merken en wij reden vaak achter een veld van Cyclorama waar aan de zijkant de deuren open stonden van de werkplaats waar onder andere Jan Welvaarts werkte, een prachtige motorzaak en op enig moment werden onze expansies overstemd door het geluid van een gillende Kawasaki 750 drie cilinder tweetakt bereden door een hele jonge Boet en dat maakte een ongelooflijke indruk op ons. Ik meen te herinneren dat hij ook een 500cc Kawa 3 cilinder tweetakt reed, ik heb hem nog vele malen zien rijden tijdens NMB races op deze kawasaki's onder andere sint-michielsgestel, Oosterplasraces Den Bosch o.a in gevecht met Hans Hutten op Laverda, indrukwekkend hoe ze die machines bereden.

Gr. Kees van der Ven

Boet heeft zoveel gegeven voor de motorsport en we missen hem als mens en familie man maar ook als motorsport man. Je vergeet hem nooit!

Gr. Harry Wolthuis

Vandaag ga ik voor de tweede keer naar de TT en ik heb hier natuurlijk al maanden naar uitgekeken. Ondanks dat er in die tijd maar weinig info vergaard kon worden over motorsport wist ik al redelijk goed wie wie was in de wegracerij. In het voorjaar van 1974 had ik een stuk over Boet van Dulmen gelezen wat in een weekblad stond. (ik meen Libelle) Boet was toen een aankomend talent en ik las alles van a tot z. Tijdens de tweede race van deze dag, de 350cc klasse, zaten we op de S-bocht tribune op de onderste rij en ik kwam in gesprek met de man die naast mij op de tribune zat. Hij was duidelijk een kenner en hij merkte waarschijnlijk ook wel dat ik een echt liefhebber was want we raakten niet uitgepraat. Samen volgden we de koplopers Giacomo Agostini, Dieter Brown en Patrick Pons. Voor deze heren had ik geen programmaboekje nodig want deze herkende ik wel. Pakweg halfweg de wedstrijd vroeg de man naast mij of ik al gezien had dat Boet van Dulmen op de 12e plek reed. Nee dat was mij nog niet opgevallen en samen volgden we de rijders. Toen Boet even later langs kwam lag hij inderdaad op de 12e plaats en ik herkende meteen zijn motor met het opschrift “D. Laponder”. Ik was nu toch wel een beetje verbaasd want ik kon mij niet voorstellen dat een beginnend coureur tot dit in staat zou zijn. Hier op 29 juni 1974 zag ik voor de eerste keer Boet van Dulmen rijden en hier werd mij ook duidelijk dat dit toch best eens een groot coureur kon worden. Of het door deze dag kwam dat weet ik niet maar mijn bewondering voor Boet bleef stijgen in de loop der jaren. Ik volgde hem al die jaren en wat mij het meest aan hem opviel was zijn enorme vechtlust en doorzettingsvermogen. Vanaf 1978 zwierf hij samen met Gerrit Veldscholten de hele wereld over. Samen beleefden ze grote successen, maar ook dieptepunten. Maar wat er ook gebeurde, ze bleven elkaar trouw en vertrouwden blindelings op elkaar. Het absolute topjaar van Boet was 1979, het jaar begon moeizaam met veel gebroken drijfstangen en een lege portemonaie. Maar tijdens de TT van Assen kwam de ommekeer, Peter Vos van Vos Oss schonk 10.000 guldens en ook een Mazda dealer deed een flinke duit in het zakje. Met een goed gevulde portemonaie en betere drijfstangen werd de Suzuki op en top gerepareerd door Gerrit en zo reed Boet meerdere rondes op de derde plaats tijdens de TT van 1979. Deze race kwam Boet uiteindelijk als 4e over de streep en dat was werkelijk het allermooiste moment waar ik getuige van mocht zijn tijdens zijn carrière. Later dit jaar won Boet de GP van Finland en ook de F-750 race in Assen, wat eigenlijk ook een GP was. 1979 was het absolute topjaar van Boet en hij verdiende in dat jaar zeker fabrieksmateriaal. Helaas heeft Boet nooit dat geluk mogen beleven maar ik ben er van overtuigd dat Boet met beter materiaal nog veel verder had kunnen komen. Boet is eind 1986 gestopt als coureur en ik prijs mij gelukkig dat ik deze periode als fan van Boet heb mogen meemaken.

Gr. Ben Looijen

Heeft u ook leuke herinneringen aan Boet en wilt u dat delen, stuur het dan naar info@bazzer.nl