Interview Boet van Dulmen

September 2016

                    

Zelden viel hij er door eigen schuld af en toch ging hij verschrikkelijk snel. Hij hield ook niet van grootspraak maar was wel recht voor zijn raap. Hoe moeilijker de omstandigheden waren des te groter werd zijn vechtlust. En als het eens regende dan stegen zijn kansen. We hebben het hier over Antonio Pius Maria van Dulmen, Zonder twijfel kunnen we stellen dat Den Boet, zoals zijn bijnaam luidt, een van de beste prive rijders ter werld was. Dit jaar is het precies 30 jaar geleden dat Den Boet is gestopt met racen. Laten we samen eens terug gaan in de tijd en Boet zijn carriere nog eens op een rijtje zetten.

Dit interview is mede tot stand gekomen met de medewerking van Boet zijn jongste dochter.

 

Boet, vertel eens hoe ben je in de motorsport terechtgekomen?  
Ik reed voor mijn plezier Motor. In Ammerzoden waar ik vandaan kom, was er een straatrace. Het zou mooi zijn als er een lokale coureur mee zou rijden. In het cafe in Ammerzoden hadden ze bedacht dat ik dat moest zijn. (waarschijnlijk de meeste bekeuringen). Zo deed ik mee en had ik de snelste tijd, toch besloten ze dat ik achteraan moest starten. Ze dachten dat ik onverantwoord hard had gereden, en dat het beter zou zijn als ik gewoon achteraan zou starten. Na een paar rondes lag ik op kop,  later ben ik uitgevallen door motorpech.  
Er waren in die tijd 2 motorsportbonden, de KNMV en NMB, waarom koos  je in het begin voor de NMB? 
De NMB organiseerde de wedstrijd in Ammerzoden. En er waren veel meer races bij de NMB. 
Ondanks dat iedereen jouw kent onder de naam Boet is dit niet je echte naam, hoe ben je aan die naam gekomen? 
In Ammerzoden had vrijwel iedereen een bijnaam.  Mijn broer noemde mij in plaats van broertje ‘Boetje’.  Zo heet ik dus Boet. 
In 1974 reed jij je eerste GP in Assen in de 350 cc klasse, je werd 12de in deze race. Wat vond   je van het nivo in de GP’s en merkte je toen al dat je met de Wereldtop mee zou kunnen draaien als je voldoende geld en ervaring zou hebben? 
Ja, dat dachten we toen al ja.  Overigens de eerste wedstrijd die ik reed in Ammerzoden, had ik nooit gedacht dat ik me kon meten aan de coureurs in die wedstrijd. Ik wist wel dat ik redelijk snel was maar ik had niet gedacht dat ik met dat niveau mee kon. 
In 1975 kreeg je fabrieksmotoren van MZ, hoe kwam dit contact tot stand? 
Heel leuk,  MZ en Yamaha had samen dezelfde importeur. 
In 1976 ging je over naar de 500 cc  en later ook naar f 750. Je kon goed met de zware motoren overweg. Wat vond je van de Suzuki RG 500 en de yamaha TZ 750? 
Van de suzuki rg 500 had je er hele goede types bij. Sommige heel goed, sommige minder.  We hebben wel gezorgd dat ze goed gingen lopen.  Yamaha tz 750: de tz 700 was al goed. En daarna de 750.  Dankzij Gerrit heel snel kunnen maken.  Gerrit had er een ontsteking van Suzuki opgebouwd en daardoor liep die net zo hard als de fabrieks Yamaha. 
Wie was je monteur in de beginjaren? 
Bij de knmv Gerrit veldscholten, daarvoor van Wanrooij, vd Heiden  en jongens uit Ammerzoden. 
In 1978 ging Gerrit Veldscholten voor jou sleutelen. Dat hij gouden handjes had weet iedereen ondertussen wel. Maar hoe was hij als mens en hoe konden jullie het zo lang met elkaar volhouden? 
Een heel goed mens. Iemand die je volledig kan vertrouwen. Er was een klik. Gerrit werkte echt dag en nacht en we voelden elkaar precies aan. De motor opbouwen en afstelling deden we samen, waarbij alleen Gerrit sleutelde. Samen opties bepraten en proberen. We reden met 4 cilinders met 4 verschillende afstellingen.  Dankzij Gerrit ben ik ooit zo ver gekomen en jaren een van de beste priverijders geweest.  
1979 de Suzuki draaide vaak stuk in het begin van het seizoen wat was de reden dat dit gebeurde? 
Een carburateur van magnesium die lekte en hij haalde valse lucht via de shoke. Maar daar hebben we heel lang naar gezocht met ondersteuning van Suzuki, en zelfs nog met ondersteuning van shell. 

Toen dit opgelost was reed je sterker dan ooit met als hoogtepunt  de overwinning in Imatra en later de overwinning in de F-750 in assen. Hoe kijk je hierop terug? 
Ja dat was een hele mooie tijd.   
Aan het einde van seizoen 1979 maakte je bekend dat je overstapte nar yamaha. Hoe is dat contact tot stand gekomen en wat was de reden dat je suzuki verliet? 
Suzuki kon mij niet garanderen dat er nog productieracers gemaakt werden, en door goede resultaten kreeg ik een goed aanbod van Yamaha. 
De yamaha’s waren in 1980 niet  erg competatief, wat was het probleem? 
Ik zou eigenlijk de motor gekregen hebben waar Kenny Roberts op reed. Kenny zou een nieuwe 4-cilinder krijgen maar die ging nog teveel stuk, waardoor Kenny langer op die motor bleef rijden. Ik kreeg toen een ouder type, maar die was niet zo goed. Frame niet goed, blok niet goed. 
In 1981 kreeg je de beschikking over een de 4 cilinder waarvan de buitenste cilinders omgedraaid waren, een semifabrieksfiets. Een redelijk snelle betrouwbare motor. Wie regelde dat jij zo’n motor kreeg? 
Yamaha importeur en yamaha zelf. Fijne motor die ik dus eigenlijk al het jaar ervoor gehad zou hebben. 
Dat jaar 1981 won je bijna de tt van Assen , hoe kijk je daar op terug? 
Ja heel jammer dat ik niet gewonnen had. We starten te laat vanwege afscheid Wil Hartog wat iets uitliep. Ook Kenny Roberts had de remblokken er verkeerd op zitten waardoor ik de start een halve minuut had opgehouden, zodat ik hoopte dat ze hun fout konden herstellen. Ja heel jammer natuurlijk  geen overwinning, maar een hele beste vriend Luchinelli won hem en dat was hem ook van harte gegund.

Voor welke rijders had je veel bewondering die dagen en waarom? 
Heel veel voor Luchinelli, een hele aardige jongen.  En we konden goed opschieten bij de prijsuitreiking, hij was ook altijd laat weg haha. En Uncini, hele goede coureur met net wat minder materiaal maar toch voorin kon meevechten. 
Ammerzoden 1980. Een zwaar ongeluk met helaas meerdere doden waren de stratencircuits nog wel geschikt voor de racerij? 
Ik denk dat het nog wel geschikt was, maar er werden soms fouten gemaakt. 
De KNMV met aan het roer Jos Vaessen begon toen met opdoeken van de NMB en veel stratencircuits, was dat in jouw ogen terecht? 
Nee want wij hadden het racen op de stratencircuits geleerd. Ook waren er veel meer wedstrijden per jaar. Het was bij NMB goedkoper te organiseren. 
In 1982 heb je kortstondig voor Cagiva gereden wat ging er mis? 
Cagiva kon heel goed worden, maar ze hadden lange tijd nodig in de fabriek om de motor optimaal te krijgen. Ik kon het niet maken t.o.v. andere sponsors om te rijden op een motor die te vaak problemen gaf. 
In 1984 was je gecrasht in de Franse GP door een afgebroken bout van de achtervering, je raakte toen gebleseerd en mocht daarna op Assen geen ereronde rijden van de KNMV, was dit terecht of erg overtrokken? 
In mijn ogen had ik dat makkelijk gekund. 
De TT van Assen was in 1985 een van de natste GP's ooit, je pakt hier een 4de plaats. Wat maakte dat jij altijd zo sterk in de regen reed? 
Het lag me goed, goede kijk erop en juiste banden.  (Ik was toendertijd testrijder bij Michelin) 
1986 , je laatste jaar als coureur. wanneer en waarom had je besloten  om eind 1986 de helm aan de wilgen te hangen? 
Omdat het niet meer ging, ik werd te oud.  
Daarna richtte je een raceteam op. Met als hoogtepunt een eerste plaats in het EK met Leon van der Heiden. Toch ben je daarna gestopt. Waarom? 
Het was tijd voor iets nieuws. 
Wat is de allermooiste herinnering uit Boet zijn carriere? 
Ja toch de GP overwinning van Imatra in 1979 
Terugkijkend op je carriere ben je dan tevreden? 
Ja, ik heb een hele prachtige tijd gehad. 
Veel schik gehad.  
Wat vind je van de hedendaagse GP's volg je het nog? 
Jazeker. En die vind ik nog steeds schitterend. Ik zit tijdens de gp’s klaar voor de televisie met koffie en een worstenbroodje samen met familie en een vriend. Ieder jaar ga ik een lang weekend naar de TT.  
Ik ben geinteresseerd in de techniek, de motoren zijn zo snel. Marc Marquez is een van mijn favorieten; Ongelooflijk knap dat hij zo ontzettend snel in de top is gekomen. Ook heel veel respect voor Valentino Rossi dat hij zolang en ook op deze leeftijd in de top mee kan. 
Kunnen we Boet ooit nog eens in een classic race zien deelnemen? 
Nee, dat vindt de familie niet goed :-) Nee maar het is een keer mooi geweest, het is klaar. Mijn dochters met name vinden het niet zo verstandig op mijn leeftijd. 
Als Boet een wens mocht doen wat zou dat dan zijn? 
Gezondheid is het allerbelangrijkste. 
Mag ik namens motorminnent Nederland  Boet Hartelijk danken voor al die fantastische momenten die je ons hebt laten zien, we zijn jou zeer dankbaar. 
Dankjewel, graag gedaan.

 

Met vriendelijke groet,

Ben Looijen

 

Bazzer.nl